ร้านส้มตำที่หายไป

Image

ร้านส้มตำที่หายไป

2017-06-11 00:57:37 Diary Dark, Depress 1762

มีร้านส้มตำหน้าปากซอยที่กินอยู่เป็นประจำจนตอนนี้ขยายร้านใหญ่ขึ้น พนักงานเยอะ มีเสื้อฟอร์มของร้านด้วย กินจนเบื่อ เจ้าของร้านจำได้แล้ว เลยอยากลองร้านอื่นบ้าง ก็เดินเลยไปอีกสองสามซอย มีร้านส้มตำอีกร้านหนึ่งที่อยู่มานานแล้ว แต่ไม่เคยมาลองเลย เพราะไกลกว่าไปสองซอย และร้านก็ดูเหมือนจะไม่มีอะไร พอได้ไปลอง ก็ไม่ค่อยมีอะไรจริงๆ หมายถึงเมนูอาหารค่อนข้างน้อย แต่ถามว่ารสชาติแย่ไหม นี่ชอบมากกว่าร้านตรงหน้าปากซอยอีก แถมสั่งไม่เผ็ดก็ได้ไม่เผ็ดจริงๆ ไม่ใช่เผ็ดน้อยคนอื่น แต่เราก็ยังเผ็ดมากอยู่ หลังๆ ก็เลยมากินร้านนี้บ่อยขึ้น บ่อยขึ้น จนเจ้าของร้านจำได้เช่นกัน

ตอนเดือนเมษาร้านปิดช่วงสงกรานต์นานมาก แต่ก็ยังรอไปกินอยู่ จนกระทั่งร้านกลับมาตอนเดือน พค. เลยได้ไปกินอีกครั้งหนึ่ง แล้วร้านก็ปิดไปอีก เหลือแต่ข้าวของถูกปกคลุมไว้ (เป็นร้านในซอย รถเข็นเล็กๆ) เวลาผ่านก็หันไปมองว่าจะเปิดรึยัง เปิดละจะมากิน จนกระทั่งเมื่อกี้ ข้าวของของร้านถูกรื้อออกไปหมดแล้วจ้า

สรุปก็จะไม่ได้กินร้านนี้อีกละ

เรื่องของเรื่องก็คือ หลายคนอาจจะมีอาถรรพ์แบบ ไปกินร้านไหนประจำแล้วร้านนั้นก็จะเจ๊ง so do I แล้วนี่เป็นคนกินยาก กินได้ไม่เหมือนชาวบ้าน มีความเรื่องมากในการกินมากที่สุดในโลก หนุ่มวายเองก็ยังปวดกบาลกับเรื่องนี้ เวลาเจอร้านที่กินได้ ก็จะกินบ่อยๆ เพราะเขาจะจำได้ว่าเรากินแบบไหน แล้วนี่ตั้งแต่ย้ายมาอบู่แถวนี้ ก็มีร้านกินประจำปิดตัวไป 5 ร้านแล้ว

1. ร้านหมูกะทะ ใกล้เซ็นทรัล ร้านใหญ่มาก บางทีอยากก็กิน บางทีเดินผ่านก็แวะกิน วันนึง แปะป้ายย้ายไปแถวปู่เจ้าฯ
2. ร้านยำป้าหยัน ชอบมาก กินตั้งแต่ผอมจนอ้วน จนป้าแกทัก ดูตัวตึงๆ แล้วก็หายไปอีก
3.ร้านสีส้มหน้าปากซอย ขายเกาเหลา ก๋วยเตี่ยวคั่วไก่ นี่ชอบมาก แต่ป้าบอก ขายไม่ดีเลยย้ายไปแถวพระราม 2 ยังไปกินจนวันสุดท้ายที่ป้าเปิดร้าน พูดแล้วน้ำตาจะไหล
4.ร้านข้าวมันไก่ในตลาด นี่ไปซื้อบ่อยจนน้องคนขายชวนคุย (ปกติไม่ค่อยคุย ไปให้เขาจำหน้าได้เฉยๆ) รู้ว่าน้องแกเรียนราม แล้วก็บ่นๆ หน้ารามรถติด วันนึงเคยเล่าว่าขับรถไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนๆ นี่ก็ยืนฟังแบบไม่รู้เหมือนกันว่าเล่าทำไม อยู่ๆวันนึงก็หายไปจากตลาดอย่างงงๆ และล่าสุด ร้านที่ 5. ก็คือร้านส้มตำที่เอ่ยไปด้านบนนั่นแล

มีเพียงร้านเดียวที่กินประจำ และมันไม่เจ๊ง และมันไม่ย้ายไปไหน แถมยังขยายร้านใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ก็คือร้านหน้าปากซอยที่พูดถึงตอนแรกนั่นล่ะ

เท่ากับว่า ยังไงก็ต้องกินร้านนี้ตลอดสินะ แล้วคือ ตั้งแต่ไปกินมาจากตึกแถวเล็กๆ อ่ะ แทบจะนับครังได้ที่เขาบริการได้อย่างเพอร์เฟค ไม่แบบว่า ทำเผ็ดทั้งที่สั่งไม่เผ็ด (เจอข้อนี้บ่อยมากจนหลังๆต้อง ขีดเส้นใต้เน้นย้ำ) แต่พอเผ็ดจนกินไม่ได้เขาก็เปลี่ยนทำให้ใหม่อยู่นะ แต่จะเปลี่ยนให้ทุกครั้งเลยเหรอไงเล่า จำหน่อยเซ่ แล้วก็ชอบลืมขนมจีน บ่อยมากเช่นกัน ต้องทวงตลอด และอื่นๆ ยิบย่อยที่งงว่าขยายมาใหญ่ขนาดนี้ได้ไง แต่เอาน่ะ ถ้าร้านนี้ไปอีก ก็ไม่มีอะไรจะกินง่ายๆแล้ว

Comments

© Masoul's BLOG. All Rights Reserved. Designed by HTML Codex